Καββαδίας, Νίκος

(Χαρμπίν Μαντζουρίας 1910 – Αθήνα 1975). Ποιητής. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στον Πειραιά. Ασυρματιστής σε πλοία, ο Κ. ταξίδεψε πολύ και με την έντονη ποιητική του ευαισθησία έγραψε ιδιαίτερα αξιόλογα ποιήματα, που τον καθιέρωσαν μεταξύ των κορυφαίων εκπροσώπων του νεοελληνικού λυρισμού. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, Mαραμπού (1933), έφερε στην ελληνική ποίηση μια νέα πνοή με τον εξωτισμό της και τη βαθύτατη ανθρωπιά των θαλασσινών στίχων της. Το 1947 κυκλοφόρησε το Πούσι, συλλογή με την οποία εδραίωσε τη φήμη του ως θαλασσινού ποιητή. Μια τρίτη ποιητική συλλογή του με τον τίτλο Τραβέρσο κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, με χαρακτηριστικούς στίχους κυρίως ως προς τους προβληματισμούς του ποιητή στα χρόνια της ωριμότητάς του. Ο K., που κατόρθωσε να επιβληθεί ως ένας από τους γνωστότερους μοντέρνους –παρά την παραδοσιακή μορφή των στίχων του– ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας του 20ού αι., έχει στο ενεργητικό του και ένα αξιόλογο ρεαλιστικό πεζογράφημα, τη Βάρδια (1954), εμπνευσμένο και αυτό από τις θαλασσινές εμπειρίες του. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από πολλούς σύγχρονους συνθέτες. O ποιητής Νίκος Καββαδίας, ένας από τους κορυφαίους του νεοελληνικού λυρικού λόγου. Ο Νίκος Καββαδίας, σε έργο του Γιάννη Τσαρούχη (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).